lunes, 13 de septiembre de 2010

Destruir


































Pintura: Sheleg Vikto
Si, ya se, me direis que me da por publicar fragmentos
de este autor, pero es que me toca una fibra especial, 
tal vez sea el momento en que estoy o como soy o
que se yo...

"Tememos que nos maten. Pero es mucho peor que
nos destruyan" 

...Su oponente era alguién que sabía que, a menudo,
lo que nos amenaza de verdad y cuesta más de
combatir es algo que procede de nuestro interior.

El impacto y el dolor de una pesadilla puede ser 
mucho mayor que el de un puñetazo. Asimismo, a 
veces, lo que nos duele no es tanto ese puñetazo 
como la emoción tras él...

John Katzenbach

Fragmento de "El psicoanalista

18 comentarios:

  1. Si nos matan, todo se acaba, pero si nos destruyen nuestra vida queda arrasada como en una guerra... vacía, sórdida, rota...
    Besos y abrazos


    (¯`v´¯)
    `•.¸.•´
    ¸.•´¸.•´¨) ¸.•*¨)
    (¸.•´ (¸.•´ .•´¸¸.•´¯`•-> Teresa

    ResponderEliminar
  2. Hola noia,

    He vist que has entrat al meu blog i m'he decidit tornar-te la visita.
    Darrerament (i ja fa molt temps) tinc la sensació que ja no em dedico el temps que tenia..o aquest m'ha abandonat.
    En fi. Que si no et torno les visites amb l'asiduitat que ho fas tu és només perquè tinc molt poc temps o el temps és un bé escas en aquests moments per a mi.

    Impressionant document aquest extracte...i massa dolorós i real.
    És ben cert que tenim molta por a la mort, sense tenir en compte que ens maten i ens matem un xic cada dia. Però tot es transforma, fins i tot aquests sentiments que descriu aqui l'amic psicoanalista.
    Suposo que és qüestió de deixar-los passar tot i agafant al brau per les banyes quan se t'apropa.

    Una abraçada.

    ZuBeL

    ResponderEliminar
  3. ¡¡ AH!! Sabias palabras, Teresa.
    Es un fragmento que me ha gustado mucho.
    En cuanto a la pintura,.... bufffffffffffff,......... me ha sorprendido mucho. Es una idea genial.

    Tienes buenos gustos, y una mente muy creativa y polifacética.

    Un abrazo GRANDE.

    ResponderEliminar
  4. Totalmente de acuerdo con el texto.

    Las heridas del alma son las que hacen más daño y las que más tardan en cicatrizar.

    El miedo instalado por algunos en esta sociedad es lo que realmente mata a las personas.

    Saludos afectuosos!

    ResponderEliminar
  5. Siempre causa mas dolor lo que queda después del golpe, quizá el orgullo.
    La muerte no duele, pero si te destruyen la vida.... ainssss eso si que debe ser duro, que no nos pase...
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  6. pocas cosas puede haber peor que la destrucción

    pero uniendo texto e imagen no veo destrucción, parece como si se estuviese diluyendo, como a veces ocurre con nuestra seguridad o nuestra convicción

    sólo se desdibuja Teresa, no se ha evaporado del todo

    Un beso (desde aquí)

    ResponderEliminar
  7. El ser humano es incapaz de soportar el sufrimiento. Por ello prefiere mil veces un dolor seco, como el producido por un puñetazo; o el final de la agonía, que llega con la muerte; antes que la agonía prolongada en el tiempo, producida por la desintegración del alma en vida, cuando nos destrozan o nos destrozamos psíquica y emocionalmente.
    Un besazo mi niña.

    ResponderEliminar
  8. Teresa:

    Asi es, todo se va hundiendo alrededor y eso nos hace frágiles...

    un abrazo

    ResponderEliminar
  9. Zubel;

    Hola guapa, ya imagino que vas ajetreada, yo ahora tengo bastante tiempo, aunque pronto iré a Barna un par de meses a cuidar a mi nieto Leo y no tendré tanto ...

    Estoy contigo en que hay que enfrentarse, coger el toro por los cuernos y no rendirse...aunque cueste mucho a veces...

    Una abraçada

    ResponderEliminar
  10. Flautista:

    El texto me impresiono, no porque no supiera que eso ocurre, sino por la forma de describirlo.

    La imagen es especial.

    Gracias por tus palabras Gonza

    un abrazo

    ResponderEliminar
  11. Antonio:

    A veces pienso que somos una sociedad que funciona con el miedo...es tristye, pero cada vez lo creo qcon mas enfasis...

    besinos

    ResponderEliminar
  12. Emilio:

    Es que el dolor del alma atraviesa con fuerza, mucho mas que le físico...

    como tu dices,procuremos que no nos pase...

    un abrazo

    ResponderEliminar
  13. Carmen:

    Tal vez tengas razón, tan solo se desdibuja...

    Me impresiono la manera de describir el dolor del alma, cuando uno se siente acorralado por sus miedos...y tu das en la diana con tu reflexión

    besinos ( ya fui a tu casa)

    ResponderEliminar
  14. Anjali:

    Si, por desgracia tenemos mas mecanismos para lo físico. La enfermedad del alma nos convierte en vulnerables...

    un abrazo guapetona

    ResponderEliminar
  15. no te importe porner muchos fragmentos del mismo libro..
    ami me pasa iguall..leo un libro..subrayo todo lo que me emociona..y no paro hasta que lo comparto...y luego otro libro...

    me llevo un cachito de estetexto...
    gracias pro compartir

    un abrazooooo

    ResponderEliminar
  16. Firenze;

    En eso nos parecemos, la verdad es que me gusta mucho compartir.

    Un besazo guapetona

    ResponderEliminar
  17. Es una buena diferenciación de matices la que se hace en esa frase. Efectivamente no es lo mismo matar que destruir. Destruir tiene esa connotación de ensañamiento. Incluso de desolación. Es algo vertiginoso.

    ResponderEliminar
  18. Fermin

    Tu lo has dicho, ensañamiento, un sentimiento de venganza que no tiene porqué exixitir cuanso se mata.

    besos

    ResponderEliminar

La riqueza está en la variedad de opiniones